ชีวิตมีขึ้นมีลง อย่าดูถูกใคร บทเรียนชีวิตจากเรื่องจริงที่เตือนใจเราว่า รวยแล้วอย่าทะนงและลืมตัว ลำบากตอนแก่น่าอนาถใจที่สุด
มีอดีตเจ้าของที่ดินมากกว่า 500 ไร่ท่านหนึ่ง เล่าให้ฟังว่า เมื่อก่อนผมมีที่ดิน 500 ไร่รวม ๆ กันทุกเขตของกรุงเทพ
และเมืองใหญ่ ๆ ทั่วประเทศ ตอนนั้นเมื่อ 30 ปีที่แล้ว ผมพกเงินในกระเป๋ากินดื่มครั้งละแสน
ทำมาค้าขายได้เงินดีจริง ๆ ลูก ๆ ผมส่งเรียนเมืองนอกหมด ไม่ต้องทำงาน เรียนอย่างเดียว
เมียผมชอบเล่นหุ้น หุ้นก็ขึ้นเอา ๆ เรามีเงินสดหลายร้อยล้าน มีญาติผมคนหนึ่งเดือดร้อนมายืมเงินผม
ผมด่าเขาซะไม่มีชิ้นดี.. แต่ก็ให้เงินไปนะแสนนึง แล้วบอกเขาว่าไม่ต้องมาหาผมอีกนะ ผมให้ทาน เขารับเงินพร้อมน้ำตา
ตอนนั้นผมไม่รู้หรอกว่าเขาจะรู้สึกยังไง ปีต้มยำกุ้งผมไม่สะดุ้ง แต่ปีน้ำท่วม น้ำพัดทุกอย่างไปจากชีวิตผมจริง ๆ
รถผม 19 คัน บ้านอีก 5 หลัง ที่ดินทั้งหมดและเงินสดที่เคยมี แฟนผมเล่นหุ้นเจ๊งไปสี่ร้อยกว่าล้าน
ลูก ๆ ทำธุรกิจก็หมดตัว ขาดทุนย่อยยับภายใน 2 ปี สิ่งที่ผมมีมันหายไป เหลือไว้เพียงหนี้สินสองร้อยกว่าล้าน
ปัจจุบันผมคือคนหมดตัว เช่าห้องแถวอยู่พอได้ขายก๋วยเตี๋ยวประทังชีวิต รอความตา ยไปวัน ๆ
เมียผมก็ไม่มีกระจิตกระใจทำอะไร ลูก ๆ ผมไม่เคยเห็นหน้า ตอนนี้ผมอายุ 76 ผมต้องยกหม้อก๋วยเตี๋ยว ล้างจาน
ทุกวันนี้ผมปลงได้แล้วนะ ผมมาลำบากตอนแก่ เงินค่าเช่าห้องนี้ผมไปยืมกับคนที่ผมเคยด่าเขา แล้วให้เขาไปแสนนึง
ลูกเขายื่นเงินให้ผมแสนห้า แล้วบอกผมว่า.. พ่อผมบากหน้าไปยืมเงินคุณลุง เพราะตอนนั้นผมเข้าโรงพยาบาลผ่าตัดสมอง
พ่อนั่งร้องไห้ คุณลุงด่าแล้วโยนเงินให้เหมือนหมา ลุงบอกว่าจะตีพ่อ พ่อก็ยอม เพราะชีวิตลูกมีค่ามากกว่าสิ่งใด
ต่อให้ร่างกายและจิตใจเจ็บแค่ไหนพ่อก็ยอม ถ้ามีเงินจะคืนให้คุณลุง แสนนี้ผมคืน ห้าหมื่นคือดอกเบี้ย เราไม่มีหนี้บุญคุณกัน
แต่ถ้าคุณลุงลำบาก คุณลุงมายืมกับผม ผมจะให้กู้ ผมจะไม่ด่าคุณลุงเหมือนที่คุณลุงด่าพ่อผม
จริง ๆ ถ้าไม่มีเงินของคุณลุง ผมคงตา ยไปแล้ว แต่ถ้าพ่อผมไม่อดทนเพื่อแลกชีวิตผม ผมก็ตา ยเหมือนกัน
ผมทำตามที่พ่อบอกแล้ว ลูกพ่อดูแลพ่อ ส่วนลูกคุณลุงผมไม่รู้ กรรมของใครของมัน
ผมเดินร้องไห้มาถึงห้องเช่า เอาเงินจ่ายค่าเช่าห้องแถวลงทุน มีเงินเก็บไว้ 30,000 บาท
และผมเข้าใจความรู้สึกของคำว่า กรรมตามสนอง หลานไม่ได้ด่าผม แต่หลานพูดความจริง เพียงแต่ผมรับความจริงไม่ได้
แต่ตอนนี้ผมมีความสุขดีนะ พระ แม่ชี ขอทาน มากินก๋วยเตี๋ยวที่ร้านผม ผมไม่คิดเงิน ตอนผมมีเยอะ ๆ ผมเบื่อคนบอกบุญ
ผมหลอกเขาว่านับถือคริสต์ ผมไม่เคยทำบุญ ผมเที่ยว ผมกิน ผมมีผู้หญิง ตอนนี้ผมหมดตัว มีหนี้สิน สิ้นเพื่อน ไร้ลูก
ผมถึงได้ฟังธรรมะ เข้าวัดเป็น รู้จักทาน อีกหน่อยก็คงจากไป ผมห่วงแค่เมียผม ผมภาวนาให้เมียผมจากไปก่อนผม
เพราะถ้าผมไปก่อนเมียผม ผมจะตา ยตาไม่หลับ ไม่ต้องถามว่าร้านอยู่แถวไหน เพราะจะไม่บอก
เก็บเรื่องราวมาให้อ่าน คนอ่านจบได้กำไร กำลังใจจากคุณตาที่ให้มา ไม่มีคำว่าอด สำหรับคนขยัน
ไม่มีการปลงตกถ้าไม่เคยสูงสุดแล้วมาต่ำสุด เรื่องนี้สอนใจได้ดีเหลือเกิน
ถือว่าเป็นการสอนใจสำหรับใครหลาย ๆ คนที่ทะนงตนและลืมตัว ใช้เพื่อเตือนใจตัวเองนะครับ