เรื่องเล่าจากสัตวแพทย์คนหนึ่ง…
การได้เป็นสัตวแพทย์ของผม ทำให้ผมได้มีโอกาสตรวจสุนัขชื่อ “เบลเกอร์” ซึ่งมีเจ้าของคือ “น้องเชน”
เชนนั้นผูกพันกับเบลเกอร์ มาก ๆ และพวกเขากำลังคาดหวังว่าจะมีปาฏิหาริย์
ผมตรวจพบว่า เบลเกอร์ กำลังจะเสียชีวิตจากโรคมะเร็ง ผมบอกกับทางครอบครัวนั้นว่า เราไม่มีทางรักษาเขาได้แล้ว
และผมได้เสนอการทำ “การุณยฆ า ต” ให้เบลเกอร์ที่บ้าน หลังจากที่เราได้คุยกัน
รอนและลิซ่า (พ่อแม่ของเชน) ได้บอกกับผมว่า มันน่าจะดีกับน้องเชน หนูน้อยซึ่งในตอนนั้นมีวัยเพียงหกขวบ
ที่จะได้สังเกตการจากไปของเบลเกอร์ พวกเขาคิดว่า เชนควรจะได้เรียนรู้บางอย่างจากการจากไปครั้งนี้
วันต่อมา ผมรู้สึกจุกจนพูดไม่ออก เมื่อเห็นเบลเกอร์ถูกรายล้อมด้วยครอบครับของเขา หนูน้อยเชนดูสงบ เขาลูบเบลเกอร์เป็นครั้งสุดท้าย
ผมสงสัยว่า เขารู้รึเปล่าว่ากำลังจะเกิดอะไรขึ้น และไม่กี่นาทีหลังจากนั้น เบลเกอร์ก็จากไปอย่างสงบ
หนูน้อยดูเหมือนจะยอมรับการจากไปของเบลเกอร์อย่างง่ายดาย และปราศจากความสับสน พวกเรานั่งด้วยกัน
หลังจากที่เบลเกอร์จากไป และผมข้องใจกับความจริงที่น่าเศร้าว่า ทำไมสุนัขถึงชีวิตสั้นกว่ามนุษย์
เชนที่ก่อนหน้านี้นั่งเงียบจึงตอบขึ้นมาว่า “ผมรู้ว่าทำไม”
พวกเราทุกคนหันไปมองที่เชน สิ่งที่เขาพูดออกมาต่อจากนั้นทำให้ผมต้องอึ้ง ผมไม่เคยเจอคำอธิบายที่ปลอบโยนได้ขนาดนี้มาก่อน
และนั่นทำให้ผมต้องเปลี่ยนการใช้ชีวิตเสียใหม่ เชนบอกว่า…
“มนุษย์เกิดมาเพื่อเรียนรู้การมีชีวิตที่ดี อย่างเช่นการรักผู้อื่น หรือการทำความดีใช่มั้ยครับ
ถ้าอย่างนั้น สุนัขก็รู้หมดแล้ว พวกมันเลยไม่ต้องมีชีวิตอยู่นานแบบมนุษย์อย่างเรา”
จงจำไว้ หากสุนัขเป็นครู สิ่งที่เราได้เรียนรู้จากเขาคือ..
– ถ้าคนที่คุณรักกลับมาถึงบ้าน จงวิ่งไปต้อนรับเขา
– อย่าทิ้งโอกาสที่จะได้ออกไปนั่งรถเล่น
– สัมผัสอากาศบริสุทธิ์ และสายลมที่มาปะทะกับใบหน้า
– งีบบ้าง
– ยืดตัวก่อนที่จะลุกขึ้น
– ออกไปวิ่งเล่นทุกวัน
– มีส่วนร่วมในเหตุการณ์ต่าง ๆ และปล่อยให้ผู้คนได้รู้จัก และสัมผัสตัวตนของคุณ
– หลีกเลี่ยงการกัด เห่าเบา ๆ ก็พอ
– ในวันที่อากาศอบอุ่น อย่ามัวแต่นอนบนพื้นหญ้า
– ในวันที่อากาศร้อน ดื่มน้ำให้เพียงพอ แล้วไปนอนเล่นใต้ร่มไม้
– เวลามีความสุข ลองเต้นและขยับร่างกายไปทั้งตัว
– มีความสุขง่าย ๆ จากการเดินไปเรื่อย ๆ
– ซื่อสัตย์
– อย่าพยายามเป็นในสิ่งที่คุณไม่ใช่
– ถ้าอยากได้กระดูกที่ฝังไว้ จงขุดจนกว่าจะเจอมัน
– ถ้ามีใครซักคนในครอบครัวกำลังเศร้า จงนั่งเงียบอยู่ข้าง ๆ เอาจมูกไปซุกเขาอย่างอ่อนโยน
นั่นเป็นความลับของความสุข ที่เราสามารถเรียนรู้ได้จากสุนัข
ที่มา Writercaneus