คนใจกว้าง กับคนใจแคบนั้นแตกต่างกันโดยสิ้นเชิง
“คนใจกว้าง” คือ คนที่เปิดใจรับฟังคนอื่น กล้าที่จะปล่อยวางกับความคิด
ที่ตัวเองเคยมี เคยเชื่อ เมื่อรู้ว่าสิ่งนั้นมันไม่จริงอีกต่อไป หรือมีสิ่งใหม่ที่ดีกว่า
“คนใจแคบ” คือ คนที่ไม่รับฟังคนอื่น
ไม่กล้าที่จะยอมรับความคิดคนอื่น แม้ว่าสิ่งที่ตัวเองคิดนั้นจะผิดก็ตาม
ยังคงเชื่อในความคิดตัวเองแบบผิด ๆ เอาแต่ความคิดเดิมของตัวเอง ยึดถือ และเชื่อมั่นในตัวเองแบบขีดสุด
คนใจแคบ จึงมักปรากฏตัว พร้อมกับความมืดทึบ แบบคนเห็นแก่ตัว
ในขณะที่คนใจกว้าง จะมากับความสว่างโล่ง แบบคนมีเมตตา
เหมือนกับไฟฉาย ที่ส่องสว่าง ทำลายความมืด เมื่อเป็นคนใจกว้าง ย่อมพร้อมที่จะเข้าอกเข้าใจทุกคน
รับฟัง และให้โอกาสทุกคนที่เข้ามาในชีวิต รวมทั้งให้โอกาสตัวเองได้เรียนรู้สิ่งใหม่ ๆ ความรู้ใหม่ ๆ
และละทิ้งสิ่งเก่า ๆ ความคิดเก่า ๆ ถ้ามันใช้ไม่ได้กับปัจจุบันอีกแล้ว
คนใจกว้าง จะให้ความรู้สึกสว่าง ทั้งกับตัวเองและคนใกล้ชิด
“ใจคนเราก็เหมือนกับไฟฉาย ถ้าไม่เปิดก็ไม่สว่าง” แต่เมื่อใดที่กล้าเปิด ก็จะมีแสงสว่างส่องออกมา