หลังจากที่ฉันวิ่งตามไขว่คว้าความรักมาหลายปี และฉันก็ได้พบคนที่ฉันรักที่สุด
แต่เขาได้สอนบทเรียนราคาแพงให้ฉัน คือต้องพึ่งตัวเอง แม้จะรักแค่ไหน มีใจมอบให้กับคนรักได้ แต่เงินทองปากท้องสำคัญกว่ารักมากนัก
ต้องแบ่งให้แบบตัวเองไม่เดือดร้อน อย่าให้คนรักจนหมด รักไม่ใช่การเสียสละ นึกถึงตอนนั้น ขณะที่ฉันรักเขามาก จนฉันพูดออกมาว่า
อยากจะรักเขาทุกภพทุกชาติจัง แต่ฉันมองหน้าเขา เห็นแววตา สีหน้าของเขาปฏิเสธมัน สายตาเขาเย็นชา ฉันสตั๊นไป 5 วินาที
เวลาผ่านมานับ 9 ปี ฉันก็ตามรักเขาอยู่แบบนั้น ไม่ท้อถอย เพิ่งเข้าใจวันนี้ว่า ฉันได้รับคำสอนทางอ้อม จากผู้ชายเย็นชา
การกระทำที่เขาทำกับฉัน สอนให้เข้าใจว่า ให้ฉันรักตัวเองดีกว่าเถอะ อย่าวิ่งตามใครมาก อย่าเห็นความรักสำคัญกว่าเงินทอง
และวัตถุภายนอกที่ผู้คนให้ค่ามัน รักที่ยากจนทุกข์เข็ญ มันกินไม่ได้ มีเงินหมื่นเงินแสน ก็อย่าให้คนรักทั้งหมด ให้แค่เศษเงินพอ
มีเงินก้อนใหญ่ ๆ ก็ไปดาวน์รถมาขับเองดีกว่า อย่างน้อย ๆ ผู้คนก็ชื่นชม เพราะทำเพื่อตัวเอง ไม่เสียเปรียบคนรัก ไม่โง่
รักสำหรับบางคน สักวันก็จืดจาง เมื่อไม่ได้ทุ่มเงินให้คนรักจนหมด ถ้าแฟนไม่รัก จะได้มีรถขับ สังคมไม่ด่าว่าเสียเปรียบคนรัก
เขาคงไม่เคยคิดวิธีที่จะรักษาคนรักไว้ แฟนเลิกไปก็หาใหม่ เขาคิดแค่นี้ ชีวิตคนเราต้องทำเพื่อตัวเอง รักตัวเองให้มาก ๆ ดูแลตัวเอง
ไม่ใช่การดูแลซึ่งกันและกัน เวลาเขาป่วย เขาให้แฟนดูแล เวลาแฟนป่วย เขาไม่จำเป็นต้องดูแล
นิยามรักของแต่ละคนจึงต่างกัน บางทีก็คิดแค่ว่า ขอแค่คนรักเข้าใจ แต่ไม่อธิบายกับคนรัก ไม่คุยกันในทุกเรื่อง
อาจจะมองว่าไม่สำคัญ ตามใจคนรักทุกเรื่อง รับได้ก็อยู่ รับไม่ได้ก็ไป ให้อิสระเต็มที่ แต่ไม่พยายามคิดหาวิธีรักษา
นี่อาจจะเป็นสังคมรัก แบบที่ไม่ยอมเสียเปรียบให้ใคร ๆ ในยุคปัจจุบันนี้