1. คนที่ช่วยคุณโดย “ไม่คิด”
2. คนที่ไม่คิดจะ “ช่วยคุณ”
3. คนที่อยู่ “เคียงข้าง” คุณ
4. และคนที่ “จาก” คุณไป
อย่ามัวมานั่งโทษตัวเอง หรือโทษแต่คนอื่น แต่จงพิจารณาให้เห็นว่า ทุก ๆ อย่างในชีวิตย่อมไม่เที่ยง
ไม่มีอะไรแน่นอน ทุก ๆ อย่างย่อมแปรเปลี่ยน และ “เรื่องแย่ ๆ ในชีวิต” จะสอนให้เราคิดได้ว่า
ใครที่ทำให้เรา.. เสียใจร้องไห้
ใครกันที่.. รักและจริงใจกับเรา
ใครกันที่.. พร้อมจะปล่อยมือและทิ้งเราไปทันที
ใครกันที่.. พร้อมจะเคียงข้างเราในวันที่ไม่เหลือใคร
ใครกันที่.. พร้อมจะออกห่าง
ยามที่เราอยากได้ความช่วยเหลือ ใครกันพร้อมจะเข้าใจเราและยืนเคียงข้างเรา ใครกันที่อคติแรงจนไม่ฟังเสียงใคร
ใครเป็นกลาง ใครหูเบา ใครพร้อมเผชิญหน้า ใครพร้อมจะทำร้ายเราลับหลัง
เราจะมองคนทั้ง 4 แบบนี้ไม่ออกหรอก
ยาม “มีสุข” เราแยกแยะคนไม่ได้ เพราะทุกคนดีหมด
พอลองทุกข์หนักดู เราจะได้เห็น “น้ำใจ” ของคนที่จะตัดสินใจแทนเราว่า
คนไหน “ควรคบ” คนไหน “ควรถอยห่าง”
คนไหน “ควรตัดทิ้ง” และคนไหน “ควรทดแทนบุญคุณ”
ที่มา จำใว้