คนที่หลงในอำนาจ จะคิดว่าตัวเองคือศูนย์กลางของทุกสิ่ง
มองคนอื่นด้อยค่า ต่ำกว่า โง่กว่า มีแต่ตัวเองที่เก่ง ฉลาด เลอค่าอยู่คนเดียว
เวลาได้รับสิ่งดี ๆ ที่คนอื่นมอบให้ จะไม่มีคำขอบคุณที่ออกมาจากใจ แต่จะคิดเข้าข้างตัวเองว่า เป็นสิ่งที่ควรจะได้รับ
คนประเภทนี้ไม่มีใครอยากอยู่ใกล้ ร่วมงานด้วยก็ลำบากใจ
ใช้ชีวิตอยู่ด้วยก็อึดอัด ไม่ว่าจะอยู่ในสถานะไหน ก็รู้สึกเหมือนต้องคอยระแวง ระวัง
ง่าย ๆ เลย “ช่างเขาเถอะ” ให้เขา “เพอร์เฟค” ในโลกของเขาไป
ถ้าคุณพยายามทุกอย่างแล้ว เขายังไม่เข้าใจ ไม่แคร์
วนเวียนอยู่กับความคิดเดิม ๆ ว่าค่าของคนวัดจากวัตถุที่มี หรืออำนาจจอมปลอม
คุณแค่รอดู อาจมีสักวันที่เขาจะรู้ว่า ค่าของคน ไม่ได้อยู่ที่ใครรวยกว่า เก่งกว่า หรือมีอำนาจมากกว่า
แต่คนทุกคน “เท่ากัน” เขาอาจคิดได้ในวันที่ไม่เหลือใคร หมดอำนาจ หมดวาสนา
ถึงตอนนั้นอย่าว่าแต่คนที่จะไม่เคารพศรัทธา ต่อให้ “หมา” ก็ไม่มอง
ที่มา อ่านนะ