ต้นไม้แก่ขอฝนจากเมฆก้อนน้อย เมฆก้อนน้อย ตอบเพียงว่าน้ำฝนมีอยู่น้อย กลัวว่ามันคงจะไม่พอให้ต้นไม้แก่ได้ชื่นใจ
วันต่อมา เมฆก้อนน้อยก็ยังคงบอกเช่นเดิม มันน้อยไป จึงไม่พร้อมที่จะให้
เมฆก้อนน้อยจึงเดินทาง และพยายามสะสมฝน เพื่อที่จะให้มันมากพอ พอที่จะทำให้ต้นไม้แก่ได้ชื่นใจ
เมื่อมีปริมาณมากพอ เมฆน้อยจึงกลับมา แต่สิ่งที่พบข้างหน้า มีเพียงซากต้นไม้ที่เหลืออยู่
เมฆน้อยได้แต่ร้องไห้ แล้วถามว่า ทำไม.. ความพยายามของฉันไม่มีค่าเลยเหรอ
ชายหนุ่มที่นั่งใต้ต้นไม้ได้ยิน จึงแหงนหน้า แล้วบอกเมฆน้อยไปว่า การที่เราจะให้อะไรแก่ใครสักคนที่เรารัก มันไม่ต้องรอให้มากพอ
หรือรอความพร้อมอะไรหรอก ให้เท่าที่มี.. ก็ทำให้คนรับชื่นหัวใจได้ ความพยายามเป็นสิ่งที่ดี แต่มันก็มีเวลาเป็นเงื่อนไข
อย่ารอให้รวย ถึงจะทำอะไรให้คนที่เรารัก อย่ารอให้พร้อม ถึงจะทำอะไรให้คนที่เรารัก
เพราะคนที่เรารัก.. อาจไม่มีเวลามากพอ ที่จะรอเรา
แล้วก่อนที่ต้นไม้แก่จะจากไป เขาฝากบอกเธอว่า ถ้าเห็นเธอผ่านมา ให้บอกเธอว่า.. เขารักเธอ
เมฆน้อยได้แต่หลั่งน้ำตาออกมา เป็นเม็ดฝนอย่างไม่ขาดสายให้กับต้นไม้ ที่ไม่มีวันแตกใบให้ได้เห็นอีกต่อไป ..ตลอดกาล
ทำในสิ่งที่อยากจะทำ ทุกวันนี้ เรามีตึกสูงขึ้น แต่ความอดกลั้นน้อยลง
เรามีบ้านใหญ่ขึ้น แต่ครอบครัวเรากลับเล็กลง
เรามียาใหม่ ๆ มากขึ้น แต่สุขภาพกลับแย่ลง
เรามีความรักน้อยลง แต่มีความเกลียดมากขึ้น
เราไปถึงโลกพระจันทร์มาแล้ว แต่แค่การข้ามถนนไปทักทายเพื่อนบ้าน กลับยากเย็น
เราพิชิตห้วงอวกาศมาแล้ว แต่แค่ห้วงในหัวใจ กลับไม่อาจสัมผัสถึง
เรามีรายได้สูงขึ้น แต่ศีลธรรมกลับตกต่ำลง
เรามีอาหารดี ๆ มากขึ้น แต่สุขภาพแย่ลง
ทุกวันนี้ ทุกบ้านมีคนหารายได้ ได้ถึง 2 คน แต่การหย่าร้างกลับเพิ่มมากขึ้น
ดังนั้น จากนี้ไปขอให้พวกเราอย่าเก็บของดี ๆ ไว้ โดยอ้างว่าเพื่อใช้ในโอกาสพิเศษ
เพราะทุกวันที่เรายังมีชีวิตอยู่ คือโอกาสที่พิเศษสุดแล้ว
จงแสวงหาการหยั่งรู้ จงนั่งตรงระเบียงบ้าน เพื่อชื่นชมกับการมีชีวิตอยู่
จงใช้เวลากับครอบครัว เพื่อนฝูง คนที่รัก ให้มากขึ้น
กินอาหารให้อร่อย ไปเที่ยวในที่ที่อยากจะไป ชีวิตคือโซ่ห่วงของนาทีแห่งความสุข ไม่ใช่เพียงแค่การอยู่ให้รอด
เอาแก้วเจียระไน ที่มีอยู่มาใช้เสีย น้ำหอมดี ๆ ที่ชอบ จงหยิบมาใช้ เมื่ออยากจะใช้
เอาคำพูดที่ว่า “สักวันหนึ่ง” ออกไปจากพจนานุกรม บอกคนที่เรารักทุกคนว่า เรารักพวกเขาเหล่านั้นแค่ไหน
อย่าผัดวันประกันพรุ่ง ที่จะทำอะไรก็ตาม.. ที่ทำให้เรามีความสุขเพิ่มขึ้น
ทุกวัน ทุกชั่วโมง ทุกนาทีมีความหมาย เราไม่อาจรู้เลยว่า เมื่อไรมันจะสิ้นสุดลง
ที่มา sabaidmai