การทำงานจะมีกำหนดอายุ ของคนที่จะมาทำงาน เคยสังเกตมั้ย เวลาที่ไหนประกาศรับสมัครงาน
เขาจะบอกเราว่า ต้องการคนมีวุฒิเท่าไหร่ ต้องการประสบการณ์กี่ปี และบอกลักษณะงาน
แต่มีคุณสมบัติข้อนึง ที่บางคนไม่เคยนึกถึงคือ “อายุ” สังเกตมั้ย บริษัท ห้างร้านต่าง ๆ
นอกจากเขาจะบอกคุณสมบัติทั่วไปแล้ว เขายังระบุเรื่องอายุด้วย เช่น ต้องการคนอายุ 20-35 ปี
ต้องการคนอายุ 25-40 ปี ส่วนใหญ่ M a x i m u m จะอยู่ที่อายุไม่เกิน 40 ปี
ล่าสุด ผมเห็นข่าวรับสมัครคนงาน ไปทำการเกษตรที่ต่างประเทศ อย่างถูกต้องตามกฎหมาย
เขาบอกว่าต้องการคนอายุ 25-40 ปี ผมคิดในใจ เรา 41 หมดสิทธิ์ละ มันทำให้ผมคิดว่า
เราเคยถามตัวเองมั้ย ว่าตกงานตอนอายุ 40-50 จะทำยังไง ชีวิตจะไปต่อยังไง จะเอาอะไรกิน
เด็กจบใหม่ไม่ค่อยคิด คนอายุ 30 ไม่ค่อยคิด พวกเขาบางคนรู้เพียงว่า วันนี้มีความสุขดี
สิ้นเดือนก็ได้เงินออกเที่ยวสังสรรค์ ใช้ชีวิตฟุ่มเฟือย วิ่งตามกระแสนิยมต่าง ๆ
มีรูปแบบชีวิตเหมือนคนอีกจำนวนมาก ตื่นมาไปทำงาน เลิกงานนั่งล้อมวงกินเบียร์ เมากลับบ้าน
นอน ตื่นมาไปทำงาน เสาร์อาทิตย์หาที่เที่ยว เงินเดือนออกฉลอง ได้รับโบนัสฉลอง
สิบปีก็ยังคงใช้ชีวิตแบบนี้ ทำแบบนี้มาโดยตลอด วิถีชีวิตเหมือนเดิมมาโดยตลอด จนลืมไปว่า
อายุมากขึ้นทุกวัน เวลาเหลือน้อยลงไปทุกวัน และที่สำคัญ เด็กรุ่นใหม่เก่งขึ้นทุกวัน มีแรงงาน
มีบัณฑิตเก่ง ๆ จบใหม่ทุกปี เตรียมใจไว้หรือยัง ตกงานตอนนี้ 40-50 จะไปทำมาหากินอะไร
ถ้ายัง.. ชีวิตคุณตกอยู่ในอันตรายแล้ว เดี๋ยวนี้ตกงานง่ายมาก อาชีพที่ว่ามั่นคง ยังตกงานกันระนาว
เอาแน่เอานอนอะไรไม่ได้อีกแล้ว ถ้ายังคงใช้ชีวิตเรื่อยเปื่อยไร้สาระอยู่ คุณจะต้องเจ็บปวดใจเมื่อวันนั้นมาถึง
อาชีพเดียวไม่เคยพอ รายได้ทางเดียวโคตรอันตราย ผมเห็นหลายคนตกงานตอนอายุ 40 ชีวิตจบเลย
ไปไม่เป็นเลย เพราะไม่เคยคิดเรื่องทำมาหากิน ไม่เคยหาความรู้เพิ่มเติม ไม่คิดจะฝึกฝนอะไรหรือหาช่องทางให้ตัวเอง
ถึงกับคิดสั้นยังมีเลย สุดท้ายนี้ ผมเพียงอยากจะบอกว่า ตั้งใจคิดเรื่องทำมาหากินซะ อะไรก็ไม่แน่นอนหรอก
มาเริ่มใหม่ตอนอายุ 40-50 คุณไม่ทันคนที่เขาทำมานาน เชี่ยวชาญ และถนัดหรอก
ลองตกงานวันนี้สิ แล้วคิดเปิดร้านลูกชิ้นพรุ่งนี้เลย แค่หาทำเลก็งงแล้ว ทำน้ำจิ้มก็กินไม่ได้แล้ว ที่ซื้อลูกชิ้นยังไม่รู้เลย
เลิกสนใจได้แล้ว ดาราคนไหนมันจะเลิกกับคนไหน ใครจะได้กับใคร อย่าเสียเวลาไปตาม ไปอ่าน ไปนั่งวิพากษ์วิจารณ์ชีวิตคนอื่น
สนใจที่เรื่องตัวเอง อนาคตตัวเองเถอะ เราทุกคน ทุกอาชีพ มีวันหมดอายุ เหมือนหมอนวดตาม อาบ อบ นวด นั่นแหละ
แก่แล้วใครจะเอา เด็กสวย ๆ เด็ด ๆ ใหญ่ ๆ เกิดใหม่ทุกวัน เอาอะไรไปสู้เขา
ไม่คิดเรื่องทำมาหากินตอนนี้ จะคิดตอนไหน จะเริ่มเมื่อไหร่ เดี๋ยวนี้อายุ 40 หลายบริษัทเขาก็ไม่เอาแล้ว
ถ้าคุณไม่เจ๋งจริง หรือมีความสามารถแบบเฉพาะด้านจริง ๆ เขียนให้อ่านเท่านี้ ใครคิดได้ก็ดีใจด้วย
ใครคิดไม่ได้ก็ตัวใครตัวมัน ชีวิตใครชีวิตมันอยู่แล้ว พัฒนาตัวเองซะ เลิกยุ่งเรื่องชาวบ้านซะ
ตั้งใจทำมาหากินดีกว่า ทุกบทความของผม เหมาะสำหรับบางคนไม่ใช่ทุกคน
แต่ถ้าอ่านแล้วชอบ ก็ส่งต่อให้คนที่คุณรักได้อ่านด้วย
ขอขอบคุณ สิริทัศน์ สมเสงี่ยม